خدایا چقدر سطح سواد پزشکهامون با هم فرق داره. از مثبت بینهایت تا منفی
بینهایت. این وزارت واقعا چی آموزش و تحویل جامعه میده؟! اگر دانشجویی خودش
علاقه مند باشه چیزی یاد می گیره. اما اگر علاقه مند نباشه، کسی نه تنها
چیزی یادش نمیده، هیچکس هم نمی گه آخه تو با این سواد چطور میخوای طبابت
کنی؟
در مدت کوتاهی که در پلدشت بودم، تفاوت فارغ التحصیلان جدید را به چشم
دیدم. دوتا خانم دکتری که از دانشگاه ارومیه هم فارغ التحصیل بودند و زمانی
انترن بخش خودمان هم بودند فوق العاده بودند. کاملا باسواد و متبحر. حتی
بهتر از خود من بیماران را منیج میکردن. اما دوتا پسر بودند که از دانشگاه
تبریز فارغ التحصیل بودند (ناگفته نماند خود من هم عمومی را تبریز خوانده
بودم). این دوتا آقای دکتر به اندازه یک لبوفروش هم اطلاعات پزشکی نداشتند و
من تعجب می کردم چطور مریضها زنده از زیر دست اونا در میرن. حتی خواندن
نوار قلب در حد ابتدایی و دیدن consolidation در گرافی سینه را هم بلد
نبودند. برای هر چیزی زرت و زرت زنگ میزدن مجبور بودن خودم برم. حتی یکبار
دیدم LBB را فکر کرده MI است و ST elev های مربوط به LBB دیده میخواد SK
بزنه. مریض شانس آورد که من بودم. خدا میدونه چند تا مریض اینجوری SK گرفتن
و خواهند گرفت. آخه بلد نیستی، چرا اورژانس کار می کنی؟ برو قسمت بهداشت و
جایی که خطر کمتری برای خودت و بیماران داره. فردا یک شکایت بشه که زندگی
خودتو از دست میدی. حتی در این حد نمی دونستن که برای یک مراجعه کننده با
درد اپی کپگاستر باید EKG گرفت. حالا خواندن EKG پیشکش.
خلاصه خدا از سر تقصیرات چنین سیستم دانشگاهی نگذره که چنین بی سوادهایی را
تحویل اجتماع داده. باز اینها خوب هستند. کسانی را دانشگاه خودمان داشتیم
که سایکوز داشتن اما از اینور و اونور نامه و سفارش اومد که نمره بدید
بروند. حالا نمی دونم یک پزشک سایکوتیک که حتی نمیتونه امورات روزمره خود
را چطور اداره کنه، کجا و چه بلاهایی سر انسانها خواهد آورد.
درباره این سایت